Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Duo Reges: constructio interrete. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Primum non saepe, deinde quae est ista relaxatio, cum et
praeteriti doloris memoria recens est et futuri atque
inpendentis torquet timor?

Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus,
sequetur ut etiam aequas esse dicamus.

In homine autem summa omnis animi est et in animo rationis, ex qua virtus est, quae rationis absolutio definitur, quam etiam atque etiam explicandam putant.

Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate?
Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.
Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.
Bork
Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis. Falli igitur possumus.

Sed haec omittamus;: Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.
Bork: Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Easdemne res?: An nisi populari fama?
Scrupulum, inquam, abeunti;: Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Cum enim summum bonum in voluptate ponat, negat infinito tempore aetatis voluptatem fieri maiorem quam finito atque modico.
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.
Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;

Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Bork Dicimus aliquem hilare vivere; Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.